Poemas
Sevillanas Rocieras
Gedichten
Zucht van de moerassen, jij die het zand gladstrijkt
Jij die het zand gladstrijkt
Zucht van de moerassen, jij die het zand gladstrijkt
En je laat de Zoute Lijn achter, verlaten en droog
Zoute Lijn, verlaten en droog
Vertel de burenwinden dat er geen weg terug is
Vertel de burenwinden dat er geen weg terug is
"Voor" degene die ooit heeft gezien
"Voor" degene die ooit heeft gezien
De Maagd van dichtbij
Kan niet meer terug, ook al veranderen de tijden
Ze zongen voor de Maagd, gedichten
Gedichten
Ze zongen voor de Maagd, gedichten
Ze zongen voor de Maagd, gedichten
Gedichten De rietplanten aan de oever van de Quema
De rietplanten aan de oever van de Quema
Tijd, stop
Want de troost die mijn ziel voelt is zo groot
Dat mijn verlangens eeuwig mogen duren
Onmetelijke groenen, de dennen
De dennen
Onmetelijke groenen, de dennen
Onmetelijke groenen, de dennen
De dennen
En het doorbreken van de stilte, de zang
En het doorbreken van de stilte, de zang
Tijd, stop
Want de troost die mijn ziel voelt is zo groot
Dat mijn verlangens eeuwig mogen duren
Ik kende een pad, al heel lang geleden
Al heel lang geleden
Ik kende een pad, al heel lang geleden
Zonder limiet of grens, zonder "zilveren" sporen
Zonder "zilveren" sporen
Met een houten brug, het einde van jouw reis
Oh! brug van de Ajolí, hoe kraakte je bij het passeren
Oh! als het maar terugkwam
Die tijd die voorbij is, en die oprechte mensen
Die me leerden een rociero te zijn tot ik sterf