僕らまた (bokura mata) (Us, Again)
SG (JP)
Wij, weer
Wij zijn weer
Ieder op onze eigen weg
Zijn we begonnen te lopen
Als we elkaar weer zien
Bij het kruispunt verderop
Dan willen we samen
Een lang, lang verhaal vertellen
Tot de ochtend aanbreekt
Willen we het uitpraten
Voor nu is het vaarwel
In het eenrichtingsleven
Is ontmoeting een schat
Voor de lange reis die komt
Zijn herinneringen een cadeau
Dromen stevig vasthoudend
Kijkend naar je rug terwijl je vertrekt
De tranen houd ik in
Nou, tot ziens dan
Wij zijn weer
Ieder op onze eigen weg
Zijn we begonnen te lopen
Als we elkaar weer zien
Bij het kruispunt verderop
Dan willen we samen
Een lang, lang verhaal vertellen
Tot de ochtend aanbreekt
Willen we het uitpraten
Voor nu is het vaarwel
Weet je het nog? De smaak van het ijs die dag
De roodoranje terugweg van ons twee
Wat was er zo grappig?
We hebben samen het meest gelachen
Op de dag dat we onze paraplu vergaten, waren we doorweekt
En dat zorgde weer voor een lachbui
Ik heb een flesje cola gemaakt
Dat geef ik je wel terug als we elkaar weer zien
De nog niet verwelkte kersenbloesem
De lucht zonder een wolkje
De zachte bries die je duwt
De tranen die ongemerkt stromen
Onze blauwe lente
Jou, die je tranen inhoudt
Zal ik nooit vergeten
Nou, tot ziens dan
Wij zijn weer
Ieder op onze eigen weg
Zijn we begonnen te lopen
Als we elkaar weer zien
Bij het kruispunt verderop
Dan willen we samen
Een lang, lang verhaal vertellen
Tot de ochtend aanbreekt
Willen we het uitpraten
Voor nu is het vaarwel
Wij zijn weer
Ieder op onze eigen weg
Zijn we begonnen te lopen
Als we elkaar weer zien
Bij het kruispunt verderop
Dan willen we samen
Een lang, lang verhaal vertellen
Tot de ochtend aanbreekt
Willen we het uitpraten
Voor nu is het vaarwel