Lullaby

Kun je me nog horen, mama?
Heb ik je al gezegd dat het me spijt?
Het geluid van je huilen, iets dat ik nog nooit eerder heb gehoord
Ook al wist ik het, ik wilde het niet weten
Je hart doet pijn
Zodat alleen ik het kan horen
Dat geluid heb ik eindelijk verdragen

Voordat je moeder werd, was je een meisje met een kleine droom in je hart
Jij bent het meisje dat haar eigen leven wilde leiden voordat ze moeder werd
Jij bent het meisje dat als vrouw wilde wandelen voordat ze moeder werd
Het meisje dat bij jouw naam genoemd wilde worden voordat ze mijn moeder was

Je werd volwassen zonder te kunnen genezen
Nu je naam weg is, draag je mij op je rug
De wereld herinnerde zich jou alleen als mijn moeder
Waar is jouw naam in vredesnaam?

Ik dwaal nog steeds over elke zijweg, ik, ik
Ik was nooit jouw rustplaats, ik, ik
Sorry, sorry, sorry, sorry mama
Sorry, sorry, sorry, sorry mama

Kun je me nog horen, mama?
Ik mis jou het meest
kijk mij slapen
Het geluid van een deur die dichtgaat

Ik deed de deur op slot terwijl ik deed alsof ik sliep, omdat ik je gezeur niet wilde horen
De tafel die je dekte, die ik negeerde omdat ik dezelfde bijgerechten beu was
In plaats van mij zit jouw eenzaamheid tegenover mij en vult de lege ruimte
Je grote hand die mijn hand warm omhulde
Ik heb nog nooit die hand vastgehouden die in de loop van de tijd kleiner is geworden

Ik werd volwassen zonder te kunnen genezen, ik, ik
Wat als ik weer verdwaal?

Alleen voor vandaag (als ik je terug zie)
Ik ben jou (Waarom ben ik jou in vredesnaam)
Het zal nacht zijn (het geluid van huilen)
(Ik denk dat ik er nooit naar heb geluisterd)

Heel mijn hart (je moest altijd sterk zijn)
Laat het maar aan mij over (maar ik was altijd bang)
Zodat ik in slaap kan vallen (dat heb ik nooit kunnen doen)
(Het spijt me, mam, dat ik geen plek ben waar je hart comfortabel kan rusten)

Ik dwaal nog steeds over elke zijweg, ik, ik
Ik was nooit jouw rustplaats, ik, ik
Sorry, sorry, sorry, sorry mama
Sorry, sorry, sorry, sorry mama