Ultimamente

Laatst, word ik wakker met een klap en val ik in slaap met een klap
Ik weet niet of er iemand is die de helft verdient van wat wij waren
En we zijn nog steeds het paradijs waar al mijn dromen zijn ontkiemd
Hier regent het ook, we hebben de grens overschreden, waar zijn we naartoe gegaan?
Laatst, word ik wakker met een klap en val ik in slaap met een klap
Ik weet niet of er iemand is die de helft verdient van wat wij waren
En we zijn nog steeds het paradijs waar al mijn dromen zijn ontkiemd
Hier regent het ook, we hebben de grens overschreden, waar zijn we naartoe gegaan?

Ik weet dat jij dit niet verdiende, en soms wou ik dat ik onzichtbaar was
Voor als we de straat op gaan en ze niet eens op mijn koningin letten
Jouw glans zo puur, zo ongeëvenaard, leidt me in het donker
Zonder andere trucs, make-up
Zo natuurlijk jij, schat
Laat je nooit kleineren door dames die goedkoper zijn
Alles is zichtbaar op het internet, ik geef de voorkeur aan anonimiteit
Ik zie ze huppelen op hakken, ze willen op jouw plek staan
Ik koop geen liefde in de uitverkoop, ik heb niet weinig te geven

Laatst, word ik wakker met een klap en val ik in slaap met een klap
Ik weet niet of er iemand is die de helft verdient van wat wij waren
En we zijn nog steeds het paradijs waar al mijn dromen zijn ontkiemd
Hier regent het ook, we hebben de grens overschreden, waar zijn we naartoe gegaan?

Ik begin geen zin meer te hebben om de straat op te gaan
Chaos achter de schermen wanneer Jota optreedt
Ik had mijn waarheid, jij had de jouwe
Die waarheden niet samenvoegen, is een zware weg
Op de terugweg waren we stil in een auto
Ik zag het leven van getrouwden, de routine is verzadigend
Wat heb je aan een glas water en een handtekening?
En welke kies je om mee naar huis te nemen en in de kookpot te gooien?
(Laatst) Vergeving is ver weg van het huis waar we gingen wonen
En ik weet, soms zonder de uitgang te zien, moeten we weer naar binnen
Want we zijn nog steeds en zullen altijd zijn wat we kunnen dromen
We hebben zaden geplant, maar er zijn zoveel paden om te bewandelen
En we houden allebei van tuinen, maar verdomme
Ik wil geen dread die mijn kind een goede nacht zoent
Ik wil een gezin, ik wil de oude man zijn die mijn opa is
En dat met jou leven, dat met jou beleven
Dit was bedoeld als een grap over de klappen
Die we vroeger op het nachtkastje bewaarden
En houden was zo simpel als een geluid dat wiegt
Maar laatst