Fjara

Dit is het langste dat ik ga
Nooit meer dezelfde man als voorheen
De lelijke weg trekt me weer aan
De dag dat ik het leven weer vlucht

Als ik dit één keer win
Is het toch mijn dood
Mijn geloof is dat alles goed komt
Dit is voor mij voorbij

Dag en nacht was mijn hart onrustig
Verbroken geduld, lamgeslagen glimlach
Blijf doorgaan, het hart pompt tranen
Dag en nacht loop ik nu alleen

Begraven botten vergaan in de aarde
Net als jouw geheimen
Die je ooit van me verborgen hield
Maar het bloed is zwaarder dan de stilte

Bedrog woorden, stenen in je mond
Snijden dieper dan enige wond
Gebroken banden worden nooit hetzelfde
Leugens als een slangbeet