Roule
Soprano
Rijden
De dag breekt aan
Het leven gaat verder
Moet de voerbak vullen
Maar met een glimlach
Dichtbijzijnde bellen
Ze vragen hoe het gaat
Mijn glimlach liegt voor hen
Niets is meer zoals het was
Ik doe alsof
Tussen de mensen
Ik zing, ik dans, maar als de nacht valt
Jouw afwezigheid en jouw schaterlach
Maken te veel lawaai, onmogelijk om te slapen
Dus ik rij, rij, rij, rij, rij
Door de straten van mijn stad
Tranen in mijn ogen, een knoop in mijn maag
Ik maak de wereld opnieuw met als
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Tot het einde van de nacht
Ik versnel
Vinger omhoog
Terwijl ik jouw verdomde ziekte uitscheld
We denken aan jou
We huilen soms
We vragen ons af waarom
Maar zo gaat het leven
Tenminste deze keer is jouw pijn er niet meer
Je rust in vrede, we geloven in de hemel
Je wilde ons sterk
Je wilde ons gelukkig
Dus ik ben weer gaan sporten
Ik doe mijn best
Maar 's nachts maakt jouw herinnering
Te veel lawaai, onmogelijk om te slapen
Dus ik rij, rij, rij, rij, rij
Door de straten van mijn stad
Tranen in mijn ogen, een knoop in mijn maag
Ik maak de wereld opnieuw met als
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Tot het einde van de nacht
Ik versnel
Vinger omhoog
Terwijl ik jouw verdomde ziekte uitscheld
Niets zal meer zijn zoals het was
Het is tijd om vooruit te gaan
Het is tijd om afscheid te nemen
Maar op de kade van de slapeloosheid
Brengt elke trein me naar jou
Dus zoals elke avond
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Door de straten van mijn stad
Tranen in mijn ogen, een knoop in mijn maag
Ik maak de wereld opnieuw met als
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Tot het einde van de nacht
Ik versnel
Vinger omhoog
Terwijl ik jouw verdomde ziekte uitscheld
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Door de straten van mijn stad
Tranen in mijn ogen, een knoop in mijn maag
Ik maak de wereld opnieuw met als
Ja, ik rij, rij, rij, rij, rij
Tot het einde van de nacht
Ik versnel
Vinger omhoog
Terwijl ik jouw verdomde ziekte uitscheld