Fanfare

Ah, laten we de nacht oversteken, de duisternis doorbreken, laten we gaan om te verwelkomen
De stralende ochtend, de regen, de regenboog
Ik ga alles nu verwelkomen

Als ik een donkere, donkere, donkere kamer maak en mijn ogen sluit
Merk ik niet dat het tikken, tikken, tikken is, mijn hart doet geen pijn
De verblindende, verblindende gordijnen snijden zelfs het licht door, die opent
Dat ben ik, mijn trillende hand

Het is goed om jezelf te laten gaan
Stop met vluchten, dat is voorbij
De lelijkheid en de ongemakken
Als je ze verlicht en opdrinkt
Word je een nieuwe versie van jezelf

Ah, laten we de nacht oversteken, de duisternis doorbreken, laten we gaan om te verwelkomen
De zee van wonden, het bos van zorgen, drink de onzichtbare gif
Kom op, laten we de nacht oversteken, de duisternis doorbreken, laten we gaan om te verwelkomen
Zonder weg te kijken van de stralende ochtend, herhaal ik nu het knipperen

Als ik naar de wolken kijk die de regen brengen, is de pijn de regen
Als ik in de modderige grond blijf staan, als ik bang word en wegloop
Als ik aarzelt en mijn hoofd laat hangen, laat ik de regenboog van gedachten ontsnappen

Ah, laten we de nacht oversteken, de duisternis doorbreken, laten we gaan om te verwelkomen
De zee van wonden, het bos van zorgen, drink de onzichtbare gif
Kom op, laten we de nacht oversteken, de duisternis doorbreken, laten we gaan om te verwelkomen
Zonder weg te kijken van de stralende ochtend, herhaal ik nu het knipperen
Zoveel keer als nodig, ik ga je verwelkomen.