La Maritza
Sylvie Vartan
De Maritza
De Maritza is mijn rivier
Zoals de Seine de jouwe is
Maar er is alleen mijn vader
Die zich dat nog herinnert
Soms, van mijn eerste tien
Jaren is er niets meer over
Geen armoedige pop
Niets meer dan een klein refrein van vroeger
La la la la
Alle vogels van mijn rivier
Zongen ons de vrijheid toe
Ik begreep er niet veel van
Maar mijn vader wist het wel
Luister
Toen de horizon te zwart werd
Zijn alle vogels vertrokken
Op de wegen van de hoop
En wij volgden hen, naar Parijs
Praat: Van mijn eerste tien jaren
Is er niets meer over, niets
Zing: En toch met gesloten ogen
Hoorde ik mijn vader zingen
La la la la
Alle vogels van mijn rivier
Zongen ons de vrijheid toe
Ik begreep er niet veel van
Maar mijn vader wist het wel
