Džanum

Niemand wil džanum
Geen haar op mijn hoofd
Om mijn wond te helen
Niemand wil džanum

Terwijl de avond valt, keer ik terug naar dezelfde droom
Voor me houdt een heilige een zwarte ketting vast
In de zee, met grijze kleuren, roept die stem me
Ik heb geen geluk, ik heb geen redding (ik heb geen redding)

Niemand wil džanum, niemand wil mijn pijn
Om hem te raken met tranen, om me over te geven
Niemand wil džanum, niemand wil mijn pijn
Op mijn kussen, zonder rust, droom ik van het kwade.

Geen tot de laatste zomer, geen tot het einde van de wereld
Mijn lot is vervloekt
Deze ziel heeft geen thuis, deze ziel heeft geen toon
Zwarte zonsopgangen branden, mijn zee

Mijn zee, mijn zee
Mijn zee, mijn zee
Mijn zee, mijn zee
Mijn zee, mijn zee

Geen tot de laatste zomer, geen tot het einde van de wereld
Mijn lot is vervloekt
Mijn zee, mijn zee
Mijn zee

Niemand wil džanum
Geen haar op mijn hoofd
Om mijn wond te helen
Niemand wil džanum