Înainte Să Ne Fi Născut

Voordat we geboren werden
Vroeg ik jou om de kleur van mijn ogen te kiezen
Maar onze zielen waren jong
En waren nog nooit op aarde gevallen
Alles wat ik tot dan toe had gezien was de lucht
Dus koos je blauw voor mij

Gedachten die door de wind zijn achtergelaten
Als brieven in een fles, meegesleurd door de golven
Getroffen door de tijd en met een gebroken hart
Wacht ik nog steeds om de kust te bereiken
Je wachtte om te horen wat ik voel
Maar de eeuwigheid heeft geen tijd
Dus koos ik ervoor om van je te houden
Als een gewone sterveling

Ik dacht dat ik van de dorst zou sterven
Terwijl ik op mijn zielsverwant wachtte
Maar wij hebben elkaar beloofd
Dat we elkaar weer zouden zien, lang geleden
Voordat we geboren werden

Misschien, misschien, is de zonsondergang
Gewoon de zonsopgang van de andere kant bekeken
Misschien, misschien, in een ander leven vinden we elkaar weer
En leren we gelukkig te zijn
Terwijl we elke dag twee zonsopgangen bewonderen

Tussen miljarden lichten en mensen
Weet ik dat je nu op mijn pad zult komen
Ik weet dat we elkaar ooit weer zullen vinden
Slechts de ziel heeft één taal
Ik zoek in mijn leven naar een doel
In jouw ogen een toevluchtsoord
Verloren in herinneringen
Waarin ik nog niet ben geweest