Day (어느샌가 우리는 매일을 살아왔네)
The Poles
Dag (Op een dag leefden we elke dag)
Die oude, rustige tijden
Toen we naar de uitgestrekte lucht keken
Kunnen we niet loslaten
Kunnen we niet vergeten
Nu is alles veranderd, maar
Als ik kijk naar wie ik ben, die niet zo veranderd is
Zijn we niet veranderd
En waren we altijd als kinderen
Ik denk terug aan die jonge dagen
Verlies mezelf in herinneringen, in nostalgie
Die onschuld van mijn kindertijd is met de jaren verdwenen
Maar ik heb nog steeds geleefd als een kind
Op een dag leefden we elke dag
Zo is het stilletjes voorbijgevlogen
Zal ons verhaal ook eindigen
Ik denk terug aan die jonge dagen
Verlies mezelf in herinneringen, in nostalgie
Die onschuld van mijn kindertijd
Is met de jaren verdwenen, maar wordt gekleurd door de tijd
