space
The Poles
Ruimte
Het leugen die aan mijn lippen hangt
Kan ik maar niet van me afschudden
Altijd zei je dat het wel goed zou komen
Maar dat is het niet
We liggen in deze kleine kamer
Tekenend talloze dromen, zo rommelig
Jij zei dat we alles konden hebben
Jij was alles voor mij
Nu kan ik het niet meer tekenen
Zonder iets achter te laten, is het te veel geworden
Ik ben zo'n domme idioot die hoopt
Dat je het begrijpt
We liggen in deze kleine kamer
Tekenend talloze dromen, zo rommelig
Jij zei dat we alles konden hebben
Jij was mijn alles
Dus wil je lachen voor me
Zodat ik niet instort, oh-oh
Ik ga nu echt
Wakker worden uit mijn slaap, ooh
