Accetto Miracoli
Tiziano Ferro
Ik accepteer wonderen
Raak me niet aan, want ik haat je
Verwijder me niet, want ik heb je nodig
Om in je hoofd te blijven, zolang het duurt om de droom te doorbreken
En ik zal lachen totdat het voorbij is
En ik begrijp je, want het is hetzelfde
De melancholie van hoe alles terugkomt en niets blijft
Wat laat ik van mij achter
En wat neem jij van mij mee
Ik neem een tatoeage
Ik neem die avond mee
Ik neem deze traan mee
En wat laat je van jou achter
En wat neem jij van mij mee
Kies een lied, kies mijn stilte
Ik kies ervoor je niet meer te zien
Er ontstaat een nieuw leven uit de kleur van een verwelkte roos
Weinig ideeën, altijd dezelfde
Ik beloof, geen beloftes meer
En ik ben veranderd, ik ben veranderd, ook al is het de laatste halte
Ik laat mijn leven veel beter achter dan ik het vond
Stil bij de obstakels
Ik accepteer wonderen
Laten we ergens anders heen gaan, maar we komen terug
Ik heb je nooit gehad, maar jij mij ook niet
Je vreest zelfs God niet, ik hoop dat hij je tenminste vergeeft
Ik had het al voorspeld
De gevolgen zijn voor jou
Ik had je voor de laatste keer gewaarschuwd
En met deze zijn het er twee
Er ontstaat een nieuw leven uit de kleur van een verwelkte roos
Weinig ideeën, altijd dezelfde
Ik beloof, geen beloftes meer
En ik ben veranderd, ik ben veranderd, ook al is het de laatste halte
Ik laat mijn leven veel beter achter dan ik het vond
Dan hoe jij het achterliet
Hoe jij het achterliet
En met alles wat ik heb gezien, is het moeilijk te begrijpen of ik besta
En ondanks alles kijk ik nu naar mezelf en vraag ik me af waar ga je heen?
Stil bij de obstakels
Ik accepteer wonderen
