Luiza
Tom Jobim
Luiza
Straat, blote zwaard
Drijft in de lucht, immens en geel
Zo rond is de Maan, hoe ze zweeft
Komt ze zeilen door de blauwe lucht
En in de langzame stilte
Een troubadour vol sterren
Luister nu naar het lied dat ik schreef
Om je te vergeten, Luiza
Ik ben slechts een arme amateur
Verliefd, een leerling van jouw liefde
Word wakker, lief
Want ik weet dat onder deze sneeuw een hart woont
Kom hier, Luiza, geef me je hand
Jouw verlangen is altijd mijn verlangen
Kom, exorciseer me, geef me je mond
En de gekke roos, kom geef me een kus
En een straal zonlicht in je haar
Als een diamant die, brekend het licht, explodeert in zeven kleuren
Die dan de zeven duizend liefdes onthult
Die ik alleen voor jou bewaarde, Luiza
Luiza
Luiza