Modinha

Kan mijn hart niet meer
Zo leven, verscheurd
Geketend aan een illusie
Die slechts desillusie is

Ah, laat het leven niet altijd zo zijn
Als een wanhopige maan
Die melancholie in mij laat stromen
Poëzie in mij

Ga, treurig lied, verlaat mijn borst
En zaai de emotie
Die huilt binnenin mijn hart
Hart