Carmina Burana

O Fortuna,
net als de maan
staat constant te veranderen,
altijd toenemend
of afnemend;
verachtelijk leven
nu moeilijk
en dan gemakkelijk
bedrieglijke scherpe geest;
armoede
macht
smelt ze als ijs.

Lot, monsterlijk
en leeg,
jij draaiend wiel,
sta kwaadaardig,
welzijn is ijdel
en vervaagt altijd naar niets,
schaduwrijk
en gehuld
ook jij kwelt mij;
nu door het spel,
breng ik mijn blote rug
naar jouw schanddaad.

Lot, in gezondheid
en in deugd,
is nu tegen mij
gedreven
en verzwaard,
altijd geketend.
Dus op dit uur
zonder uitstel
pluk de trillende snaar;
want door het lot
slaat de sterke neer,
iedereen huilt met mij!