Coyotes (Versión En Acústico El Embarcadero)

Ik hou van je, op een zo vreemde manier dat als ik het vertel
Voel ik iets ondergedompeld in de diepte van mijn gedachten
Dat met me danst tot ik in slaap val
In dromen zie ik je

Als een open wond, immuun voor de tijd die verstrijkt
Ik ben bijna naakt en vrees dat als ik me overtuig
Ik je ga achtervolgen, op zoek naar een uitweg
Het eigen argument misschien
Is het nog niet te laat en kan ik je nog redden van de storm
Voor jou neem ik met lepels de resten die je misschien hebt

Je gaat weg
En zoals jachthonden hun prooi opsporen, ren ik achter je aan
In de aarde en modder verberg ik me als ik je als een dier in de gaten houd
Verborgen, overgeleverd aan de wind
Die uit caprice mijn geklaag met zich meeneemt

Het sleept met zijn pas en het maakt me niet uit dat het komt
En dat het deze lucht zwart maakt waar ik niet meer bang voor ben
Totdat de verklikkerlucht begint te regenen
Totdat de verklikkerlucht begint te regenen

En de geur
Van natte aarde
Het bewijs dat je van mij hebt
De geur
Van natte aarde
Het bewijs dat je tegen me gebruikt.