Hasta Volver

Winden en regen
verwoesten mijn hart
iedere keer als ik aan jou denk,
een vlam van licht en passie
maakt de weg vrij
van ontwaken schaduwen.
Zonder einde moet je terugkomen.
Winden uit het zuiden
brengen jouw stem naar mij,
vol met herinneringen
en warmte
uit een donkere hoek
binnenin mijn wezen.
Schreeuwen, ze schreeuwen, ze schreeuwen
...je moet terugkomen.
Triana, rivieren en zeeën
vol met schaduw en licht,
bergen, valleien en bloemen
vol met schaduwen en licht.

Ik wil en kan niet,
uitdrukken wat ik voor jou voel.
Ik wil en kan niet stoppen
met zo te leven.
En een lucht die bevroor,
liep door de moerassen
die op een moment
met de berg droomde.
Kom, kom, kom,
want ik wil je zingen.
Kom, kom, kom,
naar de vrijheid.
Droom en fantasie
komen weer samen in
een moment
dat ik niet wil herinneren.
Ik zou willen weten of het waar is,
alleen, alleen weet ik.