Torikago -in this cage-
Tsukiko Amano
Torikago -in deze kooi-
Een vogel wacht ver weg op jou
Vouwt zijn vleugels op, blijft stil staan zonder te vliegen
In een verroeste kooi zijn de dagen vaag geworden
Hoe meer ze vervagen, hoe mooier de kleuren stralen
Iemand, laat alsjeblieft mijn stem horen
Stuur het alsjeblieft door
Naar die lucht, naar die wolken
Naar de voet van jou waar je slaapt
De afstand tot de hemel
De afstand van mijn hart
Als een schreeuw die omhoog komt
Opent de stil gesloten lucht zijn mond
De afstand tot de hemel
De afstand tot de lucht
Zachte regen valt neer
Verstoorde, bleke wensen van mij
Stromen als een rustige stroom
Hoe lang heeft de tijd
Mij verborgen gehouden?
Zelfs het zwakke licht begint pijn te doen
Iemand, laat alsjeblieft mijn vleugels
Af scheuren alsjeblieft
Als vrijheid niet te kiezen is
Wil ik liever zonder leven
De afstand tot de hemel
De afstand van mijn hart
De schaduw van jou gegraveerd
Verdwijnt in de diepzwarte duisternis
De afstand tot de hemel
De afstand tot de lucht
Koude regen valt neer
Die de warmte van mijn geklemde hand
Steelt en wegveegt
De gesloten vogelkooi
Rotte beide voeten
Weven aan de toekomst
De vallende zwarte vogel
De gesloten vogelkooi
Rotte beide voeten
Denkend aan jou
De vallende zwarte vogel
De gesloten vogelkooi
Gesloten beide voeten
Weven aan de toekomst
De vallende zwarte vogel
Waarom sta ik hier alleen?
Emoties die zich splitsen als een dennenboom
Waar breng ik mijn leven door?
Het geroezemoes dat in het water verdwijnt
Waarom sta ik hier alleen?
Terwijl ik zink, dacht ik
Aan die lucht, aan die wolken
Aan jouw glimlach
De afstand tot de hemel
De afstand van mijn hart
Als een schreeuw die omhoog komt
Opent de stil gesloten lucht zijn mond
De afstand tot de hemel
De afstand tot de lucht
Zachte regen valt neer
Verstoorde, bleke wensen van mij
Stromen als een rustige stroom
De afstand tot de hemel
De afstand van mijn hart
De afstand tot de hemel
De afstand tot de lucht