Omoide
Tsunekichi Suzuki
Herinneringen
Jouw witte adem
zweeft nu langzaam met de wind
tussen de dingen die in de lucht drijven
vervaagt het beetje bij beetje
Ver weg in de hoge lucht
strekt een witte wolk zijn handen uit
ik adem jouw adem in
en drijf rustig rond
Het lijkt wel een leven geleden
de wolken drijven boven de rivier
Om de weerkaatsende zonneschijn te vermijden
slaapt een hond onder de overkapping
herinneringen vervagen ook in die lucht
vervaagt het beetje bij beetje
Aan de andere kant van deze lucht
is er nog een blauwe lucht
in de lege lucht
drijft een wolk zonder zorgen
Het lijkt wel een leven geleden
de wolken drijven boven de rivier
Jouw witte adem
zweeft nu langzaam met de wind
tussen de dingen die in de lucht drijven
vervaagt het beetje bij beetje
vervaagt het beetje bij beetje
