Intento
Ulises Bueno
Poging
Ik kan niet uitleggen wat er is gebeurd
Ik kan alleen maar zeggen dat het niet werkt
Het was niet jouw schuld
Het was van ons beiden
Omdat we zo eigenwijs waren
We hielden zo stevig vast
Dat we zo snel moe waren
We kwamen op een verre en donkere plek
En daar zijn we verdwaald
En nog steeds, ben ik op zoek naar de uitgang van dit labyrint
Laat iemand me een kaart geven, want ik ben verdwaald
En ik weet niet meer hoe te lopen, als ik niet bij jou ben
Ik probeer te vliegen, maar ik heb geen vleugels
Er zijn zoveel dingen achtergebleven in jouw bed
Dat ik voel dat zelfs de tijd aan me ontsnapt
Jouw woorden zingen in mijn ochtenden
En de wind brengt vanuit jouw huis
Deze melodie, die niet eindigt
Langzaam maar zeker, stap voor stap
Raakten we verder van elkaar verwijderd
Zoals water dat ijs wordt
Versteven we
We waren niet in staat om ons te gedragen
Als mensen
We waren wild en dieren
En tot we elkaar verwondden
En nog steeds, blijf ik verloren in de woestijn van jouw lafheid
Ik zei het je, dat als je het niet probeert, je het niet zou weten
En of het ooit zou werken
Ik probeer te vliegen, maar ik heb geen vleugels
Er zijn zoveel dingen achtergebleven in jouw bed
Dat ik voel dat zelfs de tijd aan me ontsnapt
Jouw woorden zingen in mijn ochtenden
De wind brengt vanuit jouw huis
Jouw melodie, die niet eindigt
Ik probeer te vliegen, maar ik heb geen vleugels
Er zijn zoveel dingen achtergebleven in jouw bed
Dat ik voel dat zelfs de tijd aan me ontsnapt (herhaling)
Jouw woorden zingen in mijn ochtenden
En de wind brengt vanuit jouw huis
Deze melodie, die niet eindigt