Il bambino che contava le stelle
Ultimo
Het kind dat de sterren telde
Eén, twee, drie
Eén, twee, honderd
Eén, twee, drie
Eén, twee, honderd
Ik praat niet graag
Maar ik voel graag
Ik studeer niet graag
Maar ik wil graag weten
Ik hou niet van hoogtes
Toch hou ik van vliegen
Ik heb gaten in mijn zakken
En de dromen zijn hier gevallen, hier, hier, hier
Ik heb zo hard gehoopt om te krijgen wat ik wil
Ik wil alles hebben maar niet dat iedereen me volgt
En sorry als ik met je praat en je de rug toekeer
Maar ik kan niet weerstaan, ook vanavond hoop ik ze te zien
Laat me me voorstellen, ik ben het kind dat de sterren telde
Eén, twee, drie
Eén, twee, honderd
Ik heb geen zin om te houden van
Maar ik leef met mijn hart
Ik voel kou in de zomer
Ik ben vuur in de zee
Ik hou niet van wie kijkt
Maar ik wilde niet zien
Dat een glimlach het papier heeft
Dat de macht verslaat
Ik was op een straat en er stond een reusachtige boom
Daar stopte ik om met mijn geest te vliegen
Ik had geen ruimte in het hart van de mensen
Leven dat ik vasthield en zij hielden mijn keuzes vast
Als ik licht in mijn ogen heb, is het omdat ik licht op mijn huid heb
Dat licht dat ik omhoog keek toen ik mijn sterren telde
Eén, twee, drie
Eén, twee, honderd