Pianeti

Ik wacht op je waar de zee niet meer te zien is
Waar de dag niet komt als jij er niet bent
Waar ook mijn geheimen zich dan ontbloten
Waar de laatsten kracht hebben en samen zingen
Ik wacht op je, ik zweer het, ik doe het in een café
Waar ik je van binnen zal zien aankomen
Op die plek die aan de maan hangt aan een vlieger
Waar angsten worden geaccepteerd en zorgen worden
Ik wacht op je in het moment dat de tijd voorafgaat
In de leugens die ik je niet heb verteld om me verloren te voelen
In je haren die ik nooit kan vergeten
In de vloeken die ik heb gespuwd om gehoord te worden
Er zal een plek zijn, je zult zien, voor al je angsten
Je zult zien dat het mooi is om te lopen zonder ooit te weten
Zonder ooit te weten waar je stappen je naartoe brengen
Het is de fantasie die stenen in planeten verandert

En ik heb vluchten gemist
En ik heb treinen gemist
Maar de wereld heb ik onder mijn voeten gevonden
En ik heb de tijd verloren
Voor de liedjes
Toen ik naar je schreeuwde en jij me niet begreep

Ik wacht op je omdat ik in de wacht kan
Mezelf terugvinden, jou terugvinden, een zin terugvinden
Ik heb altijd geschreven misschien om me minder alleen te voelen
In die avonden waar de lucht je bij de hand neemt
En jij wacht op me daarboven op het grote rad
Waar de wereld slechts een punt is om achter te laten
Neem me bij de hand en laten we duizend stappen tekenen
Het is de fantasie die stenen in planeten verandert

En ik heb vluchten gemist
En ik heb treinen gemist
Maar de wereld heb ik onder mijn voeten gevonden
En ik heb de tijd verloren
Voor de liedjes
Toen ik naar je schreeuwde en jij het niet begreep

Dat ik op het punt stond je te verliezen
Maar jij stond op het punt te verliezen wie
Voor al die avonden waarin ik je verloor en ik weet niet waarom
Dat ik op het punt stond je te verliezen
En jij stond op het punt me te verliezen
Ik die nooit iets echt heb gehad behalve jou

Zoals het licht hier dat door dit raam filtert
Zoals het leven dat verandert maar hetzelfde blijft
Zoals een dichter die de pijn kust
Zoals de nacht die stiltes steelt en je angsten geeft
Ik wacht op je in een kamer die hoog hangt
Tussen het licht van de sterren, deze verdoemde hel
En jij leeft voor mij het leven dat ik afwijs
Ik wacht op je waar ik je spreek terwijl ik voor altijd stil blijf

Dat ik op het punt stond je te verliezen
Maar jij stond op het punt te verliezen wie
Voor al die avonden waarin ik je verloor en ik weet niet waarom
Dat ik op het punt stond je te verliezen
En jij stond op het punt me te verliezen
Ik die nooit iets echt heb gehad behalve jou