Acanthe

Lenteparfum roept me wakker
Herinneringen en gedachten vol liefde
Levensadem roept ons weer tot leven
Ik weet van de hoop die zachtjes ruisend is

Herleef, de zangstem danst in de lucht
Oude gevoelens bloeien weer op
De druppels van geurige klanken
Verlangen naar wat nog komen gaat

Met een lange tong vol verlangen en fantasie
Verwacht ik de slapende Hermitage
Een kus die ooit mijn hart zal vullen

Voor altijd

De lente-lumière, de zekere warmte verdwijnt niet
Door het glas, de tijd die verstrijkt
De ontmoeting die ons in beweging zet, is ons lot

Herleef, de zangstem ontwaakt nu
De gedachten van weleer wapperen
In de glans van de toekomst
Droom ik van wat nog komen gaat

In de roestige eenzaamheid die bijna breekt
Hier is de Hermitage, die me omarmt
Een arm dat ooit je lichaam zal vasthouden

Voor altijd

In de cyclus van seizoenen is er geen einde
Zelfs zonder woorden is er een ziel
Om deze scheur te delen
Verbind ik het voorzichtig

De rest van de herinneringen zijn kostbaar
De liefde van ooit is versierd
De littekens zijn een bewijs dat de tijd voorbij is

Ik zal niet vergeten, ook al vervaagt de zangstem
Zelfs als de gedachten vaak stoppen
Geef de lente opnieuw, de liefde die ik geef
Een kus die mijn hart zal vullen

Voor altijd