Sogna ragazzo sogna

En ze zullen je woorden zeggen
rood als bloed, zwart als de nacht;
maar het is niet waar, jongen,
dat de rede altijd bij de sterkste is:
ik ken dichters
Die rivieren verplaatsen met hun gedachten,
en eindeloze zeelieden
Die weten te praten met de lucht.

Sluit je ogen, jongen,
en geloof alleen wat je van binnen ziet;
maak je vuisten, jongen,
laten ze je niet winnen, zelfs niet een moment;
bedek de liefde, jongen,
maar verberg het niet onder de mantel:
af en toe komt er iemand voorbij,
af en toe is er iemand die het moet zien.

Droom, jongen, droom
wanneer de wind opsteekt in de straten van het hart,
wanneer een man leeft voor zijn woorden
of niet meer leeft;

droom, jongen, droom,
laten we hem niet alleen tegen deze wereld,
laten we hem niet gaan, droom tot het einde,
doe het ook!

Droom, jongen, droom
wanneer de wind gaat liggen maar het is nog niet voorbij,
wanneer een man sterft voor hetzelfde leven
wat jij droomde;

droom, jongen, droom,
verander geen regel van je lied,
laten we geen trein stil staan op het station,
laten we jou niet stoppen!

Laat ze maar zeggen dat in de wereld
mensen zoals jij altijd verliezen:
want je hebt al gewonnen, dat zweer ik,
en ze kunnen je niets meer doen;
af en toe strijk je met je hand
over een vrouwen gezicht, strijk er met je vingers over:
geen koninkrijk is groter
dan deze kleine zaak die het leven is.

En het leven is zo sterk
dat het muren doorbreekt om gezien te worden;
het leven is zo waar
dat het onmogelijk lijkt het te moeten verlaten;
het leven is zo groot
dat "wanneer je op het punt staat te sterven,
je een olijfboom plant,
nog steeds overtuigd dat je het zult zien bloeien."

Droom, jongen, droom,
wanneer zij zich omdraait, wanneer zij niet terugkomt,
wanneer de enige stap die je hart stopte
je niet meer voelt;

droom, jongen, droom,
dagen zullen voorbijgaan, de liefde zal voorbijgaan,
nachten zullen voorbijgaan, de pijn zal eindigen,
jij zult altijd jij zijn...

Droom, jongen, droom,
kleine jongen in mijn herinnering,
zo vaak zoveel binnen dit verhaal:
ik vertel het je niet meer;

droom, jongen, droom,
ik heb een blad op je bureau achtergelaten,
alleen een regel ontbreekt in dat gedicht,
je kunt het afmaken.