La Ley Del Monte

Ik heb jouw naam in de bladeren van een agave gegrift
Verbonden met de mijne, verstrengeld
Als een bewijs voor de wet van de berg
Dat we daar verliefd waren

Jij was degene die de bladeren zocht
De mooiste, de slankste
En je zei zelfs dat ik ook moest graveren
Twee harten met een pijl

Nu zeg je dat je het je niet meer herinnert
Dat niets waar is, dat het woorden zijn
Ik ben rustig, want uiteindelijk
Spreken de bladeren over onze liefde

Diezelfde nacht dat je mijn liefde verliet
Heb je ook dat blad afgesneden
Je dacht dat als ze het zagen
Het voor jou een schande zou zijn

Je vergat dat de agave wist
Wat je zwoer in onze nacht
En op zijn manier, zou hij ook kunnen
Je met een verwijt confronteren

Ik weet niet of je gelooft in de vreemde dingen
Die mijn ogen zien, misschien ben je verbaasd
De nieuwe bladeren die uit de agave groeien
Zijn gemarkeerd met onze namen