Sobreviviendo
Victor Heredia
Overleven
Ze vroegen me hoe ik leefde, ze vroegen me
Overleven zei ik, overleven
Ik heb een gedicht geschreven meer dan duizend keer
Daarin herhaal ik altijd dat zolang iemand
De dood voorstelt, op deze aarde
En er wapens worden gemaakt voor de oorlog
Zal ik deze velden betreden overlevend
Iedereen voor het gevaar overlevend
Treurige en zwervende mannen, overlevend
Overleven, overleven
Overleven, overleven
Lange tijd heb ik niet gelachen, hoe lang is het geleden
En dat terwijl ik lachte als een kanarie
Ik heb een bepaalde herinnering die me pijn doet
En ik kan de Malvinas niet vergeten
Wat een tragedie op deze aarde
Vandaag dat ik wil lachen, kan ik nauwelijks
Ik heb de lach niet meer als een kanarie
Of de rust van de dennen in januari
Ik loop door deze wereld overlevend
Overleven, overleven
Overleven, overleven
Ik wil niet alleen een overlevende zijn
Ik wil de dag kiezen voor mijn dood
Ik heb jong vlees, bloed dat rood is
Goede tanden en een dringende droom
Ik wil het leven van mijn nageslacht
Ik wil niet een dag zien manifesteren
Voor de vrede in de wereld met de dieren
Hoe zou ik lachen op die gekke dag
Zij die zich manifesteren voor het leven
En wij die nauwelijks overleven
Overleven, overleven
Overleven, overleven
Overleven, overleven