Morena (part. Bruno Martini)

Ze lachte om mijn haar zonder me te kennen
Ik, die slimme gast, ging al snel kijken wat er aan de hand was
Wat er was met de morena met de mooie glimlach en de blauwe ogen
We begonnen een gek gesprek zonder het te beseffen
Over exen en misschien is het beter om het niet te zeggen
Ik kom uit de westkant, zij is een meisje uit het zuiden

Meisje, vrouw die intimideert, met attitude
Iemand die weet wat ze wil, ook al verandert de tijd
Zij is de zon, het is zomer
Een gedicht, een lied dat mijn hart verblijdt

Morena, ik ben betoverd door jouw manier van kijken
Ik bevries de tijd alleen om te herinneren
Die scène waarin ik je rok uittrok en jij mijn mond kuste
Ik ben betoverd door jouw manier van kijken
Ik bevries de tijd alleen om te herinneren
Die scène waarin ik je rok uittrok en jij mijn mond kuste

Vanaf dat moment begon het verhaal ingewikkeld te worden
Zij ging naar Rio en nam mijn ketting mee
Zelfs stuurde ze me een foto en zwoer dat het niet opzettelijk was
Ik deed alsof ik geloofde dat alles goed was
Ik weet dat, als ze naar hem kijkt, ze me zal verlangen zoals niemand anders
Sluwe morena, je bedriegt me niet, ik weet dat het opzettelijk was

En zelfs als het zo is, is het goed om te herinneren
Aan onze romance als het hart pijn doet
Jij denkt aan mij, ik denk aan jou
Het is moeilijk om je te vergeten

Morena, ik ben betoverd door jouw manier van kijken
Ik bevries de tijd alleen om te herinneren
Die scène waarin ik je rok uittrok en jij mijn mond kuste
Ik ben betoverd door jouw manier van kijken
Ik bevries de tijd alleen om te herinneren
Die scène waarin ik je rok uittrok en jij mijn mond kuste

Morena
Morena

Ze lachte om mijn haar zonder me te kennen