Lyfjaberg

Laat je gedachten gaan en laat ze stromen
Met blinde ogen zul je de weg vinden
Diep trek je de geest naar binnen – laat gedachten verdwijnen
Langzaam laat je de geest vrij – in de wind rijden

Spin spinnen – draai in gedachten, keer in zicht
De seizoensmagie, het lint lokt de geest uit de schuilplaats
Voorbij de deur, voorbij de koninklijke schuilplaats
Vooruit, loop met blote voeten, de zware last

Buiten in je binnenste wacht een steile weg
Hoog daar op Lyvjarnut staan de maagden te wachten

Bij de eerste plek waar paden kruisen, wacht je
Leg je kleren af, alles wat je hebt
Waar je heen gaat, zijn ze van geen nut
De last verlicht, voor je wacht een zwaardere weg

Bij de tweede plek waar paden kruisen, wacht je
Leg de tijd af, zware gedachten met
Waar je heen gaat, zijn ze van geen nut
De last verlicht, voor je wacht een zwaardere weg

Bij de derde plek waar paden kruisen, wacht je
Leg je angst af, laat je masker vallen
Waar je heen gaat, zijn ze van geen nut
De last verlicht, voor je komen de zwaarste stappen

Naakt daar op de heuvel, kent de berg je
Noordelijke winden slaan hun arendsvleugels, de wind trekt
Om je heen dansen schaduwen van vrouwen
Rondom runen, spreken en roepen, boven je

Ziek en verwond
Uit merg en been
Uit vlees en bloed
Uit huid en vel
In weer en wind
Verdwijn je
Ik roep je in de blauwe berg
Waar noch zon noch maan je verlicht
Ik roep naar het bos waar niemand woont
En naar de zee waar niemand roeit
Diep onder de aardse steen
Tot niemand's kwaad
Door de rivier stroomt
De zee keert

In weer en wind
Verdwijn je
Noch zon noch maan
Verlicht je
Zink in de zee die
Niemand roeit
In de rivier stroomt
In de zee keert

Lyvjaberg heeft altijd gestaan
Als troost voor zieken en gewonden
Iedereen die de berg betreedt
Geneest van levenslange ziekte

Leg het weer op Lyvjaberget
Daar waar alle rivieren
Altijd naar het noorden en beneden buigen
Bergt degene die de berg kan dragen