一笑江湖 (DJ弹鼓版)

Een glimlach in de wereld, de golven zijn woest,
De wereld van het rode stof is vergeten.
Alles is voorbij, wat valt er nog te zeggen?
De hemel lacht, de tijd vergaat niet, maar de passie is verdwenen.
Met de maan drink ik, een glas vol eenzaamheid.

Het zwaard heft de wrok in de wereld, de mouwen wapperen onder de volle maan.
De westenwind blaast, bladeren vallen, bloemen verwelken,
Op het zwaard kan ik moeilijk slapen.
Jij bent een reiziger door bergen en rivieren,
Maar altijd zuchtend om het afscheid.
Met grijs haar, een glas sterke drank.

Hoeveel jaren ben ik alleen doorgelopen,
Gewend aan het licht van het zwaard dat de nacht verlicht?
Hoe te onderscheiden tussen de held en de demon,
Een vingerknip, een droom is slechts een moment.
De ondergang van de zon in het gele zand is als bloed,
Hoeveel zielen sterven hier in stilte?
Wie begrijpt deze overwinning en nederlaag?

Een glimlach in de wereld, de golven zijn woest,
De wereld van het rode stof is vergeten.
Alles is voorbij, wat valt er nog te zeggen?
De hemel lacht, de tijd vergaat niet, maar de passie is verdwenen.
Met de maan drink ik, een glas vol eenzaamheid.

Hoe te onderscheiden tussen de held en de demon,
Een vingerknip, een droom is slechts een moment.
Hoeveel jaren ben ik alleen doorgelopen,
Gewend aan het licht van het zwaard dat de nacht verlicht?
De ondergang van de zon in het gele zand is als bloed,
Hoeveel zielen sterven hier in stilte?
Wie begrijpt deze overwinning en nederlaag?

Een glimlach in de wereld, de golven zijn woest,
De wereld van het rode stof is vergeten.
Alles is voorbij, wat valt er nog te zeggen?
De hemel lacht, de tijd vergaat niet, maar de passie is verdwenen.
Met de maan drink ik, een glas vol eenzaamheid.

Ik heb ook met het zwaard naar de hemel gelachen,
Het aantal wegen is ontelbaar.
De zonsondergang is niet te tellen.
De hemel lacht, genietend en vrij,
De mensen in de wereld maken zich druk.
Liefde en haat kunnen niet worden vastgehouden.