たぶん (Tabun)

Geen enkele herinnering aan de dagen
Die we samen doorbrachten, blijft achter
Het is vaarwel

Op een ochtend die ik alleen begroet
Klinkt het geluid van iemand
In de kamer waar we samen waren
Dacht ik met mijn ogen dicht na

Wie is er fout?
Ik weet het niet
Het is niemand's schuld
Misschien

We hebben het al zo vaak meegemaakt
Ja, al die jaren
Het eindigt gewoon met een vaarwel
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
De woorden die eruit kwamen
Voelden niet goed

Op een ochtend die ik alleen begroet
Dacht ik ineens aan iemand
De vanzelfsprekendheid van de dagen
Die we samen doorbrachten, is nog steeds hier

Jij bent de schuldige
Was dat zo?
Ik ben de schuldige
Misschien

Dit is ook een alledaagse liefde, toch?
Dat is het uiteindelijke antwoord
We zijn langzaam uit elkaar gegroeid
Dat is gewoon een bekend verhaal
Zelfs de dagen die zo schitterend waren
Verzamelen stof

We hebben het al zo vaak meegemaakt
Ja, al die jaren
We lopen de weg die naar het vaarwel leidt
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
Zoals altijd
Viel het eruit

Er zijn zoveel dingen die we niet begrijpen
Dat is zeker
We kunnen niet alles vergeven
Als we de dagen van vriendelijkheid
Als pijnlijke dagen ervaren hebben
Kunnen we niet terug

We hebben het al zo vaak meegemaakt
We hebben het al zo vaak meegemaakt
Ja, al die jaren
Het eindigt gewoon met een vaarwel
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
De woorden die eruit kwamen
Voelden niet goed

Toch, hoeveel keer dan ook, weet ik zeker
Ja, al die jaren, weet ik zeker
Als we terug konden naar het begin
Zou ik dat denken
Welkom terug
De woorden die niet aankwamen
Lieten me lachen
Het is een beetje een koude ochtend.