たぶん (Probably)

Geen tranen meer om te laten vloeien
Geen spoor van de dagen die zijn verstreken
Het is vaarwel

Op een ochtend alleen wakker worden
Het geluid van iemand die weerklinkt
In de kamer waar we samen waren
Dacht ik met mijn ogen dicht na
Wie is er schuldig?
Ik weet het niet
Het is niemand's schuld
Waarschijnlijk

We hebben het vast al zo vaak gedaan
Ja, al die jaren vast ook
Het eindigt gewoon met een vaarwel
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
De woorden die eruit kwamen
Klopt niet

Op een ochtend alleen wakker worden
Dacht ik ineens aan iemand
De vanzelfsprekendheid van de dagen samen
Is nog steeds aanwezig
Jij bent de schuldige
Was dat zo?
Ik ben de schuldige
Waarschijnlijk

Dit is ook een typische liefde, toch?
Dat is het uiteindelijke antwoord
We zijn steeds verder uit elkaar gegleden
Dat is gewoon een bekend verhaal
Zelfs de dagen die zo schitterend waren
Verzamelen stof

We hebben het vast al zo vaak gedaan
Ja, al die jaren vast ook
We lopen de weg die naar het vaarwel leidt
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
Zoals altijd viel het eruit

Er zijn zoveel dingen die we niet begrijpen
Dat is zeker
We kunnen niet alles vergeven
Als we de dagen van vriendelijkheid
Als pijnlijke dagen hebben ervaren
Kunnen we niet terug

We hebben het vast al zo vaak gedaan
We hebben het vast al zo vaak gedaan
Ja, al die jaren vast ook
Het eindigt gewoon met een vaarwel
Het is onvermijdelijk, dat weet ik zeker
Welkom terug
De woorden die eruit kwamen
Klopt niet

Toch, hoeveel keer dan ook, vast ook
Ja, al die jaren vast ook
Als we terug konden naar het begin
Denk ik dat soms
Welkom terug
De woorden die niet aankwamen
Lieten me lachen

Een beetje
Koud
Het is een ochtend.