Hyori Ittai

Woo, woo

De ochtend verslind de nacht
Wat moet ik met mijn zoektocht?
Deze opwinding die opkomt
Is het wit of zwart?

Ik laat het verleden achter voor de toekomst
Terwijl ik me draai en draai
Ben ik met iets verbonden

Met mijn ogen gericht op de voorbijgaande spiraal
Ben ik uit een vreemde droom gekomen

Hyori Ittai, de knoop springt, de munt danst in de lucht
Ik wens dat ik weet waar dit eindigt
Hyori Ittai, hoe helderder het licht, hoe dieper de schaduw
Waarheen ga ik, als ik ga?
Twee toekomstbeelden die samensmelten

Woo, woo

Toeval vertelt over noodlot
De wegen van scheiding zijn verbonden
Tot waar en tot wanneer
Volgt de schaduw me?
Verslindt het me of laat het me stralen?
Vecht het of vergeeft het alles?

Licht en duisternis

Liefde en woede
Sterke gevoelens die hetzelfde zijn

In de verte van herinneringen reik ik uit
Naar de plek waar jij bent, zachtjes uitnodigend

Hyori Ittai, ik weet dat alles zal vervagen, dat is mijn lot
Daarom laat ik deze hand niet los
De opkomst van de rode gloed, de schaduw van de lichte tint
Ik snijd de ketens door en word wakker in het nu
Ik zie een zekere wereld

In de kloof tussen jou en mij
Hoorde ik alleen de hartslag
Verbind de sterren en lijnen
De requiem van verloren dagen

Hyori Ittai, de knoop springt, de munt danst in de lucht
Ik wens dat ik weet waar dit eindigt
Hyori Ittai, hoe helderder het licht, hoe dieper de schaduw
Zelfs het verleden dat niet kan verdwijnen, kan mijn ogen niet bedriegen

Ik sluit mijn ogen voor de verdwijnende spiraal
De flits van licht en schaduw in een moment
Laten we de tijd sluiten zoals het is
Twee toekomstbeelden die samensmelten

Woo, woo