La symphonie des éclairs

Het is altijd mooi boven de wolken
Maar als ik een vogel was, zou ik dansen onder de storm
Ik zou door de wolken gaan zoals het licht dat doet
Ik zou onder de regen luisteren naar de symfonie van de bliksem

Vanaf haar vroegste jeugd
Wist ze niet anders te praten
Dan door zachtjes te schreeuwen, niet dat ze het niet probeerde
Om die kreten en tranen te bedwingen
Die hen zo-

Het is altijd mooi boven de wolken
Maar als ik een vogel was, zou ik dansen onder de storm
Ik zou door de wolken gaan zoals het licht dat doet
Ik zou onder de regen luisteren naar de symfonie van de bliksem

Terwijl ze opgroeide, werd het niet rustiger
Een kleine storm vond
Redenen om zoveel te regenen
Wie zou haar eerlijk gezegd kunnen liefhebben?
Niemand zou willen zijn
In het oog van een storm, geef het toe
Er zijn redenen om te huilen
Ze heeft haar redenen, maar

Het is altijd mooi boven de wolken
Maar als ik een vogel was, zou ik dansen onder de storm
Ik zou door de wolken gaan zoals het licht dat doet
Ik zou onder de regen luisteren naar de symfonie van de bliksem, hmm
Toen de storm wist
Dat melodieën konden ontsnappen aan de wind
En in de harten van mensen konden belanden
Dacht ze

Geen reden om de zon te benijden
Ik laat de mensen dansen op het ritme van mijn tranen
De onrust van mijn liederen zal de harten verwarmen
Mijn hart verwarmen

Het is altijd mooi boven de wolken
Maar ik ben een van die vogels die ons laat dansen onder de storm
Ik zou door alle wolken gaan om het licht te vinden
Zingend onder de regen de symfonie van de bliksem