Les Passants
Zaz
De Passanten
De passanten passeren, ik breng mijn tijd door met ze te zien denken
Hun haastige stappen in hun beschadigde lichamen
Hun verleden onthult zich in de stappen zonder zich druk te maken
Als een achterdochtige, op mijn hoede, zie ik het spel van Pan
Hun gezichten als maskers geven me een weerzinwekkend gevoel
Wat een schijnvertoning, het is de tijdgeest
Vergeet, vergeet, zal vergeten
De laatste zal blijven
Het kind bestaat alleen uit feesten
Het feit is dat het effect zich weerspiegelt in zijn vermogen om de feiten te nemen zoals ze zijn
Zonder te verwijzen naar een denksysteem in zijn hoofd
De herfst al, het was gisteren nog zomer
De tijd verrast me, lijkt te versnellen
De cijfers van mijn leeftijd leiden me naar die gedroomde ik
Vergeet, vergeet, zal vergeten
De laatste zal blijven
Elke maand speelt zich af
In verschillende cycli, het is grappig, die golven
Die me door de tijd bewegen
Van de ene staat naar de andere, oscilleer ik onverbiddelijk
Door de tijden ren ik naar balans
Elk oordeel over mensen
Geeft me de richting om te volgen
Over die dingen in mij die moeten veranderen, die me verhinderen vrij te zijn
De stemmen bevrijden zich en stellen zich bloot
In de etalages van de wereld in beweging
De lichamen die dansen in osmose
Glijden, trillen, verwarren en trekken onweerstaanbaar aan
Door de tijden ren ik naar expressie
Elke emotie die ik voel
Geeft me de behoefte om het onbenoembare te uiten
En dat er recht gedaan wordt in onze arme, slapende levens
Vergeet, vergeet, zal vergeten
De laatste zal blijven
