Éblouie Par La Nuit

Verblind door de nacht door dodelijke lichten
Bij de auto's langs, met ogen als spelden
Ik heb je 100 jaar gewacht in de straten in zwart-wit
Je kwam aan met een fluitje

Verblind door de nacht door dodelijke lichten
Blikjes schieten, zo verloren als een schip
Als ik mijn verstand ben kwijtgeraakt, heb ik je liefgehad en nog erger
Je kwam aan met een fluitje

Verblind door de nacht door dodelijke lichten
Moet je van het leven houden of het gewoon voorbij laten gaan?
Van onze rokerige nachten is er bijna niets over
Dan alleen as in de ochtend
In deze metro vol de duizelingen van het leven
Bij het volgende station, kleine Europeaan
Leg je hand, laat hem zakken onder mijn hart

Verblind door de nacht door dodelijke lichten
Een laatste rondje met de dood aan het eind
Ik heb je 100 jaar gewacht in de straten in zwart-wit
Je kwam aan met een fluitje