Yol

Barstende onrust, met mijn doorzichtige wonden
Ik heb me niet voor jou verstopt, reisgenoot
Nu worden de wegen smal in jouw doodlopende straten
Hou me niet tegen, laat me gaan, ik wil niet binnenblijven

Een leven gaat voorbij, denkend en peinzend
Er blijft niets van mij over, het is niet genoeg voor iemand
We zijn altijd stil geweest, zijn niet verder gekomen
En zo mooi zijn we niet gebleven

Hou me niet tegen, laat de vertrekkende gaan
Ik geef geen antwoord meer aan degene die me pijn doet
Heb je nooit een vraag gesteld aan degene die lacht?
Het is vol, het past niet in me

Hou me niet tegen, laat de vertrekkende gaan
Ik geef geen antwoord meer aan degene die me pijn doet
Ik heb zelfs geen advies voor degene die me verliest
Het is vol, het past niet in me

Een leven gaat voorbij, denkend en peinzend
Er blijft niets van mij over, het is niet genoeg voor iemand
We zijn altijd stil geweest, zijn niet verder gekomen
En zo mooi zijn we niet gebleven

Hou me niet tegen, laat de vertrekkende gaan
Ik geef geen antwoord meer aan degene die me pijn doet
Heb je nooit een vraag gesteld aan degene die lacht?
Het is vol, het past niet in me

Aan de ellende waaraan ik gewend ben, als het een ramp is aan het eind
Zal het hart zich zeker met liefde wassen in zijn verraad

Hou me niet tegen, laat de vertrekkende gaan
Ik geef geen antwoord meer aan degene die me pijn doet
Ik heb zelfs geen advies voor degene die me verliest
Het is vol, het past niet in me

Hou me niet tegen, laat de vertrekkende gaan
Ik geef geen antwoord meer aan degene die me pijn doet
Ik heb zelfs geen advies voor degene die me verliest
Het is vol, het past niet in me

Het is een weg die nooit eindigt voor degene die gaat