Wú Bié

de liefde is als een schaduw, gebroken maar blijft verbonden
wie heeft het licht gedoofd, dat de maan zo treurig maakt
verleden is als een vlinder, die voorbij fladdert, ver van jou
ik houd de tranen in, wachtend op de hernieuwde vreugde

bloemen vallen als sneeuw
vol met de geest van de nacht
het geloof in de liefde, zo koud als de stilte
roze kleuren vervagen
laat de witte jurk grijs worden
en het leven blijft onvermoeibaar achter de liefde aan

laat de bloemen niet meer huilen
de liefde die bloeide, is voorbij
ik kijk terug, vol met geluk, op de verloren momenten

laat de bloemen niet meer verwelken
er blijft nog steeds een geur hangen van wat was
ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenen

ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenen

de liefde is als een schaduw, verloren maar blijft verbonden
wie heeft het licht gedoofd, dat de maan zo treurig maakt
verleden is als een vlinder, die voorbij fladdert, ver van jou
ik houd de tranen in, wachtend op de hernieuwde vreugde

bloemen vallen als sneeuw
vol met de geest van de nacht
het geloof in de liefde, zo koud als de stilte
roze kleuren vervagen
laat de witte jurk grijs worden
en het leven blijft onvermoeibaar achter de liefde aan

laat de bloemen niet meer huilen
de liefde die bloeide, is voorbij
ik kijk terug, vol met geluk, op de verloren momenten

laat de bloemen niet meer verwelken
er blijft nog steeds een geur hangen van wat was
ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenen

draai je om, langzaam, de lange weg is voorbij.