Un Soffio Caldo

De dageraad en de koren,
filtert hier van de berg.
Langzaam ontsteekt het,
sliert en geeft leven aan de lucht.
Het daalt en kleurt
levendig de rivier en de brug.
Oh, het is tijd voor ons om te gaan.
Een zucht van nieuwe lucht.
Ik sluit mijn ogen en voel al
hoe mijn seizoen vernieuwt.
Een warme zucht die gaat,
een warme droom die gaat.

Dromen die soms
' s ochtends verbrijzelen;
ze doven de dageraad, ze doven ons.
Maar hoeveel honden
bijten in onze weg.
Ohoh, maar dromen, weet je, slapen nooit.
Een zucht van goede lucht.
Ik sluit mijn ogen en voel al
hoe mijn seizoen herontdekt
een warme zucht van vrijheid
ohohoh, de vrijheid.

Onder een lucht van nieuwe lucht
open ik mijn ogen en voel al,
voel ik vrede in de dageraad.
Een warme zucht van vrijheid,
een warme droom van vrijheid
ohohoh, de vrijheid.